μαμά, είμαι μπαμπάς πια.
μαμά, δεν ξέρω πάντα να κάνω το σωστό, όσο και να προσπάθησες να μου το μάθεις.
μαμά, παλεύω συνέχεια, μερικές φορές νιώθω ότι τη χάνω τη μπάλα.
μαμά, κάνω λάθη κάθε μέρα, γιατί όλη τη μέρα προσπαθώ.
μαμά, όλο με αρπάζεις, το χω το “παράπονο” του Ελύτη.
μαμά, προσπαθώ για τα καλύτερο για την εγγόνα σου και και τον εγγονό σου.
μαμά, μέχρι και για τη νύφη σου που τη λατρεύω, όταν πήγα μια φορά να πω πικρή κουβέντα στα εικοσιπέντε χρόνια, δε με άφησες ποτέ, ποτέ, μου έκανες σους.
μαμά, γράφω τέτοια ώρα, γιατί είμαι άμαθος και περιμένω την κόρη μου να γυρίσει απ΄έξω στο σπίτι κι έχω αγωνία, μεγάλωσε πια το σκατό, έγινε γυναίκα μαμά.
μαμά, πόσα βράδια έμεινες ξάγρυπνη μέχρι να ακούσεις το κλειδί ότι γύρισα.
μαμά, εγώ δεν ήθελα, με παρέσερναν.
μαμά, περιμένω απλά να έλθει και να μου γκρινιάξει όπως πάντα εσείς οι γυναίκες.
μαμά, να ξέρω ότι είναι στο κρεβάτι της.
μαμά, να είναι όλα τα παιδιά στο κρεβάτι τους.
μαμά, τότε μόνο γίνεται το στρώμα μου μαλακό.
μαμά, τι στα λέω, τι σας έκανα, καλός ήμουνα όμως, λίγο τσαχπίνης παραπάνω.
μαμά, να αγαπάς το μπαμπά.
μαμά, εεεε, ψήσε και μια κιμαδοτυρόπιτα αύριο, τόσο παίνεμα σου ρίξα.
μαμά, θα είσαι πάντα η πιο όμορφη Λιακάδα, ακόμη και στον πιο μαύρο μου Ουρανό.
ναι ρε, θα πω για τη μαμά μου, ότι γουστάρω, απ΄την κοιλιά της με έβγαλε.
αχ βρε μαμά.
κι όλου του Κόσμου οι μαμάδες.
υ.γ. μαμά, και κάνα λουκανικάκι φτιάξε.
μαμά χωρίς υ.γ. και μπούρδες, σ ‘αγαπάω.
Σχόλια σε άρθρα (0)